Σήμερα συμπληρώνονται 13 χρόνια από την εγγραφή της Μεσογειακής Διατροφής στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO.

H ελιά ως αυτοφυές δέντρο πρωτοεμφανίστηκε στην Ανατολική Μεσόγειο, εκεί όπου αναπτύχθηκαν μερικοί από τους αρχαιότερους πολιτισμούς. Αυτή η μακραίωνη παρουσία της έχει σημαδέψει το Μεσογειακό τοπίο αλλά και την καθημερινή, πνευματική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά, υλική (εργαλεία, τεχνικές, προϊόντα) και άυλη (κοινωνικές πρακτικές, ένα σύνολο δεξιοτήτων, γνώσης, πρακτικών και παραδόσεων, που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, μέσα στον χωροχρόνο, παραμένοντας στενά συνδεδεμένη με την ιστορία και την παράδοση, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα).

Το ελαιόδεντρο υπήρξε διαχρονικά το σύμβολο του Μεσογειακού τρόπου ζωής και διατροφής, καθώς και εμβληματικό σύμβολο ταυτότητας, πολιτισμού και σχέσης μεταξύ εδάφους, φύσης και ανθρώπου. Εδώ και χιλιετίες το ελαιόδεντρο και το ελαιόλαδο μας διδάσκουν την έννοια της ολοκληρωμένης βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία συνοψίζεται στην ικανότητα ενός τρόπου ζωής να δημιουργεί ευημερία στον άνθρωπο και το περιβάλλον σε πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο.

Ο ΝΗΛΕΑΣ, φορέας του πολιτισμού της ελιάς και του ελαιολάδου, διαφυλάσσει και μεταβιβάζει από γενιά σε γενιά τόσο πρακτικές και γνώσεις για την καλλιέργεια και τη συγκομιδή της, όσο και διατροφικές συνήθειες.